کهکشاني هاي 1 رو يادتونه 2 تا قهرماني اروپا تو سال‌های 2000 (رئال مادرید 3 - والنسیا صفر) و 2002 (رئال مادرید 2 - لورکوزن 1) و فصل هاي 2001، 2003، 2007 و 2008 نیز قهرمانی لالیگا؛ اون موقع هواداران رئال با طعنه به بارسلونای افت كرده نگاه مي کردند که طي اين بازه 8 ساله که رئال مادريد توي اروپا و جهان آقايي مي کرد در حالي که بارسلونا از سال 2000 تا 2008 تو همه تورنومنت ها فقط 3 قهرماني داشتند، و در حالي که رئال مادريد که سبک بازيش مرجع فوتبال جهان بود و توي اون سال ها رئال مادريد زبانزد همه محافل فوتبالي بود ، بارسلونا نه غروري داشت و نه سبکي که زبانزد همه باشه.

اين طرفداراي الان بارسا که همش سنگ بارسا رو به سينه ميزنند خيلي دلم ميخواد ببينم اون موقع کجا بودند و اون موقع هم طرفدار بارسا بودند؟؟؟ يا طرفدار رئال مادريد بودند؟ همين الان طرفداراي بارسا 90% طرفداراي سابق رئال بودن به جرات اينو ميگم چون 90% دوستام که الان بارسايي هستند طرفدار سابق رئال بودند و خودتون هم حتما دور و برتون از اين طرفدارا زياد ديديد، ولي من و شما اگه رئال بره دسته 3 و زبونم لال آتيش هم بگيره باز هم طرفدار رئال هستيم و خواهيم بود چون رئال مادريد هميشه يک رنگه سپيد و يکدست به قول شاعر:" سربلندي گر تو خواهي با همه يکرنگ باش/قالي از آبي اناري بودن زير پا افتاده است"

ما بي غيرت و بي تعصب نيستيم که با 4 تا جام که تيممون 100 تاشو گرفته بفروشيم تيممون رو، تا 4 – 5 سال پيش کسي بارسا ميشناخت؟؟؟ يادتون باشه ما بهترين تيم قرن هستيم مي دونيد يعني چي؟؟ يعني هر تيمه ديگه بخواد به ما برسه شايد بتونه 90 سال ديگه تازه اونم اگه رئال مرده باشه(زبونم لال) به ما برسه.

پس دليلي نداره به خاطر چند تا باخت و قهرمان نشدن يادمون بره که کي بوديم و چي بوديم و چه تاريخي داشتيم و بازيکن ها، اسطوره ها و هر چي که داريم رو سيبل کنيم و تقصير رو به گردنشون بندازيم مگه اونها هم مثل ما جز موفقيت تيم چيز ديگه اي رو آرزو مي کنند؟به قول روانشناس اسپانيايي:" گاهی اوقات آن قدر به آن چیزی که می خواهیم به آن برسیم فکر می کنیم که نمی توانیم به آن برسیم . گاهی اوقات ، بیش از حد فکر کردن به یک قضیه باعث می شود که فشار و استرس بیشتر شود و ذهن ، آمادگی لازم را برای رسیدن به موفقیت نداشته باشد ." . پس دليلي نداره که بيخود به بازيکناي تيم که تک تکشون واسمون مهم هستن تهمت بزنيم.

همونطوري که اون سالهايي که بارسلونا جام نمي برد و داشت تيمشو آماده مي کرد و بذر مي کاشت و صبور بود و الان داره برداشت ميکنه و چه خوب هم نتيجه گرفت که به نظر من حقشه پس ما هم بايد صبور باشيم و انتظار محصولي رو داشته باشيم که کاشتيم(از کوزه همان تراود که در اوست) و اين انتظار زمان لازم داره و صبر و حوصله. ما بايد به تيم اعتماد کنيم و فقط پشت تيم باشيد و تيشه به ريشه تيم نزنيم . موقع برد همه از تيم حمايت ميکنند که اين کاملا طبيعيه ولي طرفدار واقعي کسي هست که تو سختي و نا اميدي و باخت، اميد به تيم بده و از تيم حمايت کنه چون تو همين لحظات هست که تيم اميد و روحيه لازم داره وگرنه موقع بردن که خود تيم با بردي که خودش بدست آورده روحيه داره.

منم اول خيلي عصباني بودم به همه بد و بيراه مي گفتم، خودم، خوزه، کريس، مارسلو، ژابي، راموس و ... ولي وقتي به اين چيزايي که نوشتم واستون، فکر کردم خيلي آروم شدم و خيلي اميدوار به آينده.

باور کنيد هميشه اينجوري نمي مونه، هميشه در روي يک پاشنه نمي چرخه همون جوري که بعد از سال 2008 واسه ما ورق برگشت و بارسا اکثر افتخارات رو گرفت نوبت ما هم ميشه.

به قول شاهين نجفي:

این روزام میگذره من با این امید زنده م

این وضعیت عوض میشه، عوض میشه، می دونم

پس به اميد روزي که دوباره تيممون به قله فوتبال جهان برسه و باعث غرورمون بشه.

زنده باد مادريد و مادريدي

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: